Τελικά τι παράδειγμα δίνουμε στα παιδιά μας;
Τις προηγούμενες μέρες δύο περιστατικά που συνέβησαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού θέτουν ξεκάθαρα το ερώτημα που πρέπει να κάνει κάθε γονιός στον εαυτό του «τι παράδειγμα δίνω στο παιδί μου;»
Την Κυριακή που μας πέρασε γιορτάστηκε το Πάσχα των Καθολικών με πολλές εορταστικές εκδηλώσεις. Σε ένα νηπιαγωγείο στην Καλιφόρνια
ο διευθυντής αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία, καθώς οι γονείς άρχισαν να τσακώνονται και κατέληξαν να χτυπούν ο ένας τον άλλον. Ο λόγος; Ποιος θα καθίσει στις πρώτες θέσεις για να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση των παιδιών! Οι αστυνομικοί που κατέφθασαν, κατάφεραν να χωρίσουν τους μαινόμενους γονείς, αλλά δυστυχώς για τα παιδιά το θεατρικό ακυρώθηκε.
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη στο Κονέκτικατ και στο καθιερωμένο κυνήγι πασχαλινών αβγών, που διοργανώνει κάθε χρόνο το Pez Visitor Center. Οι υπεύθυνοι είχαν κρύψει 10.000 πασχαλινά αβγά, τα οποία θα προσπαθούσαν να ανακαλύψουν περίπου 1000 παιδιά. Μάλιστα για να μην υπάρξει πρόβλημα και μπερδευτούν τα πολύ μικρά με τα μεγαλύτερα παιδιά, οι υπεύθυνοι είχαν ορίσει τρία διαφορετικά επίπεδα και τρεις διαφορετικές ώρες έναρξης των κυνηγιών, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών.
Οι γονείς όμως έκαναν πάλι το θαύμα τους. Εισέβαλαν στους χώρους που προορίζονταν μόνο για παιδιά, άρχισαν και εκείνοι να ψάχνουν για τα αβγά, σπρώχνοντας ή παρασέρνοντας μικρά παιδάκια και σπάζοντας τις προειδοποιητικές πινακίδες. Ένα πεντάχρονο αγοράκι που βρέθηκε με σπασμένη μύτη και ένα τετράχρονο κοριτσάκι που ενήλικες του έκλεψαν μέσα από τα χέρια το καλαθάκι με τα αβγά, είναι μόνο δύο από θύματα της μανίας που είχε πιάσει τους γονείς.
Κι αν τα παραπάνω μας φαίνονται πολύ μακρινά, επειδή έλαβαν χώρα στην Αμερική, μπορούμε απλά να κοιτάξουμε γύρω μας ή ακόμα και στο καθρέφτη. Τα παιδιά κάνουν ότι βλέπουν και μιμούνται τη συμπεριφορά κυρίως των γονιών τους. Αν βρίζουμε, θα βρίσουν, αν σπρώχνουμε θα σπρώξουν, αν είμαστε αγενείς, θα γίνουν κι εκείνα. Γι’ αυτό είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη να αποφασίσουμε τι είδους πρότυπο θέλουμε να γίνουμε για το παιδί μας.
Την Κυριακή που μας πέρασε γιορτάστηκε το Πάσχα των Καθολικών με πολλές εορταστικές εκδηλώσεις. Σε ένα νηπιαγωγείο στην Καλιφόρνια
ο διευθυντής αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία, καθώς οι γονείς άρχισαν να τσακώνονται και κατέληξαν να χτυπούν ο ένας τον άλλον. Ο λόγος; Ποιος θα καθίσει στις πρώτες θέσεις για να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση των παιδιών! Οι αστυνομικοί που κατέφθασαν, κατάφεραν να χωρίσουν τους μαινόμενους γονείς, αλλά δυστυχώς για τα παιδιά το θεατρικό ακυρώθηκε.
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη στο Κονέκτικατ και στο καθιερωμένο κυνήγι πασχαλινών αβγών, που διοργανώνει κάθε χρόνο το Pez Visitor Center. Οι υπεύθυνοι είχαν κρύψει 10.000 πασχαλινά αβγά, τα οποία θα προσπαθούσαν να ανακαλύψουν περίπου 1000 παιδιά. Μάλιστα για να μην υπάρξει πρόβλημα και μπερδευτούν τα πολύ μικρά με τα μεγαλύτερα παιδιά, οι υπεύθυνοι είχαν ορίσει τρία διαφορετικά επίπεδα και τρεις διαφορετικές ώρες έναρξης των κυνηγιών, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών.
Οι γονείς όμως έκαναν πάλι το θαύμα τους. Εισέβαλαν στους χώρους που προορίζονταν μόνο για παιδιά, άρχισαν και εκείνοι να ψάχνουν για τα αβγά, σπρώχνοντας ή παρασέρνοντας μικρά παιδάκια και σπάζοντας τις προειδοποιητικές πινακίδες. Ένα πεντάχρονο αγοράκι που βρέθηκε με σπασμένη μύτη και ένα τετράχρονο κοριτσάκι που ενήλικες του έκλεψαν μέσα από τα χέρια το καλαθάκι με τα αβγά, είναι μόνο δύο από θύματα της μανίας που είχε πιάσει τους γονείς.
Κι αν τα παραπάνω μας φαίνονται πολύ μακρινά, επειδή έλαβαν χώρα στην Αμερική, μπορούμε απλά να κοιτάξουμε γύρω μας ή ακόμα και στο καθρέφτη. Τα παιδιά κάνουν ότι βλέπουν και μιμούνται τη συμπεριφορά κυρίως των γονιών τους. Αν βρίζουμε, θα βρίσουν, αν σπρώχνουμε θα σπρώξουν, αν είμαστε αγενείς, θα γίνουν κι εκείνα. Γι’ αυτό είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη να αποφασίσουμε τι είδους πρότυπο θέλουμε να γίνουμε για το παιδί μας.
Πηγή mother.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου