Ένα διαδεδομένο ομαδικό παιχνίδι για τα παιδιά του νηπιαγωγείου στο εξωτερικό αλλά τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα είναι τα φανάρια. Και ο λόγος είναι ότι εκτός από διασκέδαση προσφέρει και βασικούς κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Οι παίκτες στέκονται σε σειρά στη μια πλευρά του χώρου και ένας ενήλικας στέκεται ακριβώς απέναντι στην άλλη πλευρά. Εκείνος λοιπόν λέει φωναχτά “ΠΡΑΣΙΝΟ”, όπου τα παιδιά πρέπει να τρέξουν, “ΚΙΤΡΙΝΟ”, όπου πρέπει να περπατήσουν αργά ή “ΚΟΚΚΙΝΟ” για να σταματήσουν. Όποιος κινείται ακόμα όταν το φως είναι κόκκινο πρέπει να επιστρέψει πίσω στην αρχή. Κερδίζει εκείνος που θα φτάσει πρώτος στο τέρμα.
Μια αγαπημένη εναλλακτική για τις μουσικές καρέκλες είναι τα μουσικά αγάλματα. Τα παιδιά πρέπει να χορέψουν όσο ακούγεται η μουσική και να σταματήσουν αμέσως μόλις σταματήσει. Η δυσκολία είναι να μείνουν όλοι οι παίκτες εντελώς ακίνητοι μέχρι να ξαναρχίσει η μουσική στη στάση και το σημείο ακριβώς που βρίσκονταν όταν σταμάτησε. Όποιος κουνηθεί έστω και λίγο, χάνει. Ο παίκτης που θα καταφέρει να μείνει ως το τέλος, κερδίζει.
Για τις μέρες που ο χρόνος είναι περιορισμένος, το συγκεκριμένο ομαδικό παιχνίδι για παιδιά νηπιαγωγείου είναι ιδανικό καθώς δεν χρειάζεται καθόλου προετοιμασία. Ένας παίκτης κρύβει ένα αντικείμενο σε κάποιο σημείο και ένας άλλος καλείται να το βρει. Όταν πλησιάζει προς το αντικείμενο, ο πρώτος παίκτης πρέπει να του πει “ζεστό” ώστε να καταλάβει ότι πλησιάζει και αντίστοιχα “κρύο” όταν απομακρύνεται. Θα μπορούσε να είναι και ομάδα αντί για άτομο που δίνει τις εντολές “ζεστό-κρύο”. Σε μερικές παραλλαγές, όταν ο παίκτης πλησιάσει πολύ, μπορεί να του πουν “καυτό” ενώ όταν απομακρυνθεί πολύ, “παγωμένο”.
Πηγή: https://parentshub.gr/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου