Σίγουρα η είσοδος των παιδιών προσχολικής ηλικίας στο νηπιαγωγείο είναι κάτι πρωτόγνωρο για αυτά, ειδικά αν δεν έχουν πάει νωρίτερα στον παιδικό σταθμό. Όμως, για κάποια παιδιά η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολη λόγω του χαρακτήρα τους. Ένα ντροπαλό παιδί στο νηπιαγωγείο είναι αρκετά συχνό φαινόμενο και αγχώνει τόσο το ίδιο το παιδί όσο και τους γονείς του. Πώς, όμως, το βοηθάμε και πότε θα πρέπει να μας ανησυχεί;
Αρχικά αυτό που πρέπει να αναλογιστούν όλοι, γονείς και παιδαγωγοί είναι ότι πλέον η ηλικία στην οποία ένα παιδί μπαίνει στο νηπιαγωγείο είναι τα 4 έτη και για την ακρίβεια τα μικρότερα, που είναι γεννημένα το Δεκέμβριο, είναι μόλις 3 ετών και 9 μηνών.
Αυτό αυτόματα από μόνο του σημαίνει πολλά. Αρκετά παιδιά αυτής της ηλικίας δεν είναι ακόμη ανεξάρτητα και έχουν ανάγκη την παρουσία των γονιών τους, καθώς δεν τους έχουν αποχωριστεί ποτέ ως εκείνη τη στιγμή για κανένα λόγο. Επομένως, είναι λογικό όταν βρεθούν σε ένα νέο χώρο με νέα πρόσωπα, να διστάζουν και να είναι συνεσταλμένα, ώσπου να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Άρα για να γίνει ένα παιδί πιο κοινωνικό και να αρχίσει να ενσωματώνεται ομαλά μέσα στην ομάδα του νηπιαγωγείου, θα πρέπει να συνεργαστούν γονείς και παιδαγωγοί και να του δώσουν χρόνο.
Βασικός παράγοντας είναι να μην μεταδίδουν οι γονείς τις δικές τους ανησυχίες στο παιδί και να μην το βομβαρδίζουν με ερωτήσεις για το αν έπαιξε και με ποιον ή αν συμμετείχε στις διάφορες δραστηριότητες του νηπιαγωγείου.
Και φυσικά οι παιδαγωγοί να το κάνουν να νιώσει αποδεκτό και ξεχωριστό!
Όμως, ένα παιδί μπορεί να είναι ντροπαλό στο νηπιαγωγείο επειδή έχει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Αυτό που χρειάζεται είναι η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησής του, αλλά με τρόπο που να μην είναι πιεστικός, γιατί θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα και το παιδί θα κλειστεί περισσότερο στον εαυτό του ή απλώς θα προσποιείται ότι όλα είναι καλά, μόνο και μόνο για να μην γίνεται επίκεντρο συζήτησης για αυτό το λόγο.
Αυτό που χρειάζεται είναι συζήτηση και στο σπίτι, αλλά και στο νηπιαγωγείο, μέσα από παιχνίδι ρόλων ή ανάγνωση βιβλίων για την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, έτσι ώστε το παιδί να ταυτιστεί με τον ήρωα, να αρχίσει να αναγνωρίζει τα δικά του χαρακτηριστικά και συμπεριφορές σε παρόμοιες καταστάσεις και έτσι να αρχίσει να δίνει μόνο του τις απαντήσεις για το πώς να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση που το στρεσάρει, βάζοντας τον εαυτό του στη θέση του ήρωα.
Πώς θα αντιδρούσε εκείνο αν ήταν στη θέση του; Γιατί πιστεύει ότι ο ήρωας νιώθει συνεσταλμένος και ντρέπεται να εκφραστεί; Τι πιστεύει ότι θα έπρεπε να κάνει ο ήρωας της ιστορίας σε μία δύσκολη περίσταση που τον έκανε να νιώθει άβολα;
Αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις, θα μπορούσαν να γίνουν η αφορμή για συζήτηση με το παιδί, προσαρμοσμένη φυσικά και στο επίπεδο κατανόησης του ανάλογα με την ηλικία του, αν είναι προνήπιο ή νήπιο.
Τέλος, θα πρέπει να διερευνήσουμε αν υπάρχει κάτι στο περιβάλλον του νηπιαγωγείου, που κάνει το παιδί να είναι ντροπαλό και να μην μπορεί να κοινωνικοποιηθεί. Αυτό μπορεί να είναι η συμπεριφορά της παιδαγωγού (κατά πόσο έχει προσπαθήσει να προσεγγίσει το παιδί) ή μπορεί να είναι και το bullying από κάποιο άλλο παιδί της τάξης, που το κάνει να είναι «μαζεμένο».
Ντροπαλό παιδί στο νηπιαγωγείο: πότε θα πρέπει να μας ανησυχεί
Υπάρχουν και παιδιά που παρ’ όλο που έχουν ήδη πάει στα προνήπια, εξακολουθούν να είναι ντροπαλά στο νηπιαγωγείο και ως νήπια. Αυτό μπορεί να χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση και ίσως να αρχίσει να μας ανησυχεί από ένα σημείο και μετά, αλλά εφόσον έχουν προηγηθεί όλες οι προηγούμενες προσπάθειες ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης του, τόσο από γονείς όσο και από παιδαγωγούς και για ένα εύλογο χρονικό διάστημα που μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την κατάσταση του παιδιού.
Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν καλό να πάρουμε τη γνώμη κάποιου ειδικού, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει τους δικούς του ρυθμούς.
Πηγή: www.schooling.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου